Het roze fopspeenbeertje

Als baby hing dit roze beertje altijd aan mijn fopspeen. Mijn mama heeft het roze beertje altijd bijgehouden in een ‘roze doos’. Toen ik twintig jaar oud was, werd mijn zusje Robine-Jules geboren. Het roze beertje heeft dus nog een generatie meegeleefd met haar. Nu werd zij natuurlijk ook ouder en na een tijdje had ze het beertje niet meer nodig want ze had haar fopspeen meegegeven aan Sinterklaas. Net op het goede moment, want ik kwam er net achter dat ik in verwachting was. Ik heb het roze beertje ook aan de fopspeen van mijn dochter gehangen.
Voor mij is het roze beertje een teken van nieuw leven. Een teken van hoop. Een teken van onvoorwaardelijke liefde voor mijn mijn mama, voor mijn zus, voor mijn dochter. Allemaal dingen, waar ik niet zonder zou kunnen geleefd hebben.